Enkaz altında kalan anne çocuklarını emzirerek hayatta tuttu

Kahramanmaraşta Baykar konteyner kentinde yaşayan Sude Rümeysa Özbek, enkaz altındaki zorlu süreci anlattı. Özbek, Hz. Yusufu kuyudan çıkaran Rabbim dedim, Hz. Yunusu balığın karnından çıkaran Rabbim dedim, çocuklarımı da bu enkazdan çıkarır dedim şeklinde konuştu.
Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat tarihinde meydana gelen ve asrın felaketi olarak adlandırılan depremlerin üzerinden 1 yıl geçti. Merkez üssü Pazarcık ve Elbistan ilçelerinde depremler meydana gelmişti. Baykar konteyner kentte kalan 25 yaşındaki Sude Rümeysa Özbek anılarını anlattı. Enkaz altında 3 gün kalan ve çocuklarını emzirerek hayatta tutan Özbek, o günkü zorlu dönemleri anlattı. Enkaz altında kalan zorlu yaşamına değinen Sude Rümeysa Özbek, "Hz. Yusufu kuyudan çıkaran Rabbim dedim, Hz. Yunusu balığın karnından çıkaran rabbim dedim, çocuklarımı da bu enkazdan çıkarır dedim şeklinde konuştu.

"Ölümün kıyısına 3 gün kaldım"
Enkaz altında kalan Sude Rümeysa Özbek, Buralarda yaşamak çok zor hepimiz için. Şuan ki hedefimiz para biriktirip prefabrik ev alabilmek. Belki arabamızı bilene satıp ona dönüştürmeyi düşünüyorum. Ailecek psikolojimiz hiçiyi değil. Benim kızlarım kafasına karton parçasını geçirip. İmdat deprem oldu. Kurtarın deprem oldu. Benim enkazda söylediğini lafların hepsini tekrarlıyor. Ölümün kıyısına 3 gün kaldım. Bir an o kadar çaresiz kaldım ki Afad ekipleri gelip sesimizi duymadan çaresiz kaldım ki. Annemlere öldüklerini söylediler. Biz o sesleri çok ne duyuyoruz. 7 tane ölü gözüküyor dediler. Biz bütün sesleri duyuyorduk. Eşim küçük kızı korumak için. Beşiğin üstünde kapandı. Beşikle beraber boynu sıkıştı. Sadece uzuvlarımızı kurtarmaya çalıştık. Çocuklarımız hayat kalmalı için gıda arayışına girdik. Küçük kızıma emziriyordum. 2 kızıma da anne sütü takviyesi yaptım. Bir zaman süt kesilince, bezlerini sıkıp idrarlarını içirmek zorunda kaldım. Ölmelerini için bu yolu denedim. Küçük kızım her gece konuşmuyordu. Normalde her gece 2 paket süt bitiren bir çocuk yemek yediği halde. 3 gün ağlamadı. En son takır takır ses geliyor. Mehmet ses geliyor bu bir şey mi yiyor dedim, eşim elini ağzına attı. Ağzında moloz parçası onu kemiriyor. 1,5 gün emzirdim. Dedim ki Hz. Yusufu kuyudan çıkaran Rabbim dedim, Hz. Yunusu balığın karnından çıkaran Rabbim dedim, çocuklarımı da bu enkazdan çıkarır dedim. Çok geçmedi akşamına ses duyuldu. Sesimi duyan var mı? Kuzene dedim ki ben ve çocuklarda iyi dedim. İnsan bazen şeyleri unutmaması gerekiyor. Hayattan ders çıkarması gerekiyor. Ömür boyu unutamam çocuklarda unutamaz dedi.