‘ Bilmem hangi uykunun hangi köşesinde beklemedeyim. Hiç gelmeyecek olanı.’ Diyor Şiraze. Kendinden kendine mektuplarını yazıp, sakladığı bir kitabında... O gizli yazarın gelmeyeceğine inanana kadar, beklediği ne bilmiyorum. Ama hepimizin beklediği şeyler olduğunu biliyorum. Atanmayı bekleyenlerimiz var mesela. Okuldan bin bir emekle aldığı diplomayı kabul etmemiş hayat. ‘ Bir de benden al diplomayı’ deyip bekletiyor. Hayat diploması ne yazık ki okuduğumuz okullardan daha zor alınıyor değil mi?
Eski sağlığına kavuşmayı bekleyenler var. Hastaneler ağzına kadar dolu bu yüzden.
Banka sıraların da emekli maaşını bekleyenler var.
Karnında ki bebeği ile tanışmak için bekleyenler.
Vize haftasını atlatabilmeyi bekleyenler…
Acaba kimler başka neleri bekliyor diye düşünürken, bir sonu gelsin istedim. Gelmedi. Gökteki yıldızlar kadar insan, bir o kadar da beklediklerimiz varmış. ‘Takvim düzeni herkes için aynı olsa da, zaman herkesin içinde başka türlü ilerler.’ Diyor Murathan Mungan. Hal böyle olunca her takvimde, üzeri çizilen günlerin bekledikleri de farklı oluyor.
Ama bir şeylerin sonunun olması için önce başlarının olması gerekmez mi? Mesela çocukken okuduğumuz kibritçi kız, hikâyenin başında ölseydi, biz yaşadıklarını hissedemeyecektik. Ölümü bekledi o minik kız. Soğuktan tir tir titredi. Bizlerde okuduğumuz her satırda, yanında üşüdük. Yoldan kızı umursamadan geçenlere sövdük içimizden. Ve bizde bekledik onunla, onun ölümünü…
Belki de bu bekleyişlerdir hayatı anlamlı kılan. Neyi, nasıl beklediğindir. Önemli olan budur belki de. Beklerken kendine öğrettiklerindir anlamına anlam katan. Geleceğini şekillendiren, beklerken aldığın derslerdir…
Sonunda sevgiliye kavuşmak değil de gittiğin yol, aştığın çöldür belki de seni sen yapan.
Sağlığından olmak değil, sağlığın yokken kim olduğundur…
Şiraze’nin Saklı Mektupları gibi, saklı tüm bunlarda...
Bir sır, bir hazine. Herkesin anahtarının kendinde olduğu, arayıp bulması gerektiği…
Belki öyle belki de değil. Budur benimde diyip diyebileceğim. Gerisini kendi ellerinle doldur…
İyi belkiler de rastlaşmak temennisiyle. Vesselam!